تجزیه زیستی پیرن توسط مخمر تحمل کننده نمک بازیدیوآسکوس پرسیکوس

سابقه و هدف: هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای یکی از مهمترین ترکیبات سمی موجود نفت خام و آلاینده های  محیطی می باشند. هدف از انجام این پژوهش جداسازی مخمر‌های تحمل کننده نمک تجزیه کننده هیدروکربن پیرن بود.   مواد و روش ها: ابتدا جداسازی مخمرها از خاک‌های آلوده و شور مناطق نفت خیز جنوب صورت گرفت. سپس غربالگری این مخمرها بر اساس توانایی رشد بر روی محیط نمکی و همچنین قابلیت حذف نفت انجام شد. پس از انتخاب و شناسایی مولکولی سویه توانمند، توانایی تحمل نمک و رشد در حضور آلاینده پیرن و همچنین توانایی تجزیه پیرن و سایر هیدروکربن‌های سبک مورد بررسی قرار گرفت.   یافته‌ها: در این پژوهش، جدایه EBL-C16 با رشد در غلظت‌های 0 تا 15% نمک و حذف 75.51 % نفت خام، به عنوان جدایه برتر انتخاب شد. شناسایی مولکولی این جدایه شباهت 100 درصدی به بازیدیوآسکوس پرسیکوس را نشان داد. بررسی رشد نشان داد که این مخمر در غلظت صفر تا 20% نمک قادر به رشد است. بررسی حذف در غلظت 500 میلی‌گرم در لیتر پیرن و 2.5 درصد نمک نشان داد که این مخمر پس از 21 روز توانایی حذف 78.57 % از پیرن را دارد و در این شرایط میزان رشد آن به 1.4 گرم در لیتر وزن خشک  و تولید CO2  آن نیز به 3.1  میلی‌گرم رسید. همچنین بازیدیوآسکوس پرسیکوس توانایی تجزیه فنانترن و آنتراسن نیز داشت.   نتیجه گیری: یافته‌های حاصل می‌تواند به منظور استفاده از مخمرهای تحمل کننده نمک برای پاکسازی زیستی مناطق شور آلوده به نفت به کار گرفته شود.